Wie kent dat gevoel niet dat je je zo blij en uitgelaten voelt, dat je een salto zou willen doen of op je handen zou willen lopen in je blootje? Met “Homo Ludens” heeft Stephen deze wensen deels vervuld en zijn levensvreugde, speelsheid, ondeugd en humor in één beeld vereeuwigd. Homo Ludens begon zijn leven als een houten beeld. Het hele proces van oude planken uitzoeken, passen, meten en dan nog weer vormgeven, was een enorm tijdrovend karwei; iets dat helemaal bij Stephen past. De behoefte om “Homo Ludens” te vereeuwigen in brons was onvermijdelijk. Van het resultaat is Stephen ondersteboven.