De beelden die Diede Visser (1993) maakt, ontstaan vanuit intuïtie, fysieke ervaringen en dagelijkse gesprekken. Ze tonen een reflectie van haar binnenwereld, soms herkenbaar, soms ongemakkelijk of wringend. Door zichzelf de ruimte te bieden in het verkennen van verschillend materiaal, en daar intuïtief naar te handelen, is er niet één specifiek medium waar ze zich op vastpint. Van keramiek en textiel tot aan PU-schuim en hout, het voelt bevrijdend om het allemaal te mogen gebruiken. Ze hoopt met haar werk de kijker mee te nemen naar delen van menselijkheid en zachtheid, delen die we vaak liever wegstoppen.
instagram: diedezijn